از آنجایی که اسباب بازی ماشین شارژی هوشمند دارای عناصر تکنولوژیکی هستند، در مقایسه با اسباب بازی های سنتی مزایایی را ارائه می دهند.
یک مزیت اساسی این است که آنها محیط خلاق تری را برای کودکان فراهم می کنند و تخیل آنها را تحریک می کنند.
در عین حال، یک اسباب بازی هوشمند میزان تعامل کودکان را هم با خود اسباب بازی و هم با یکدیگر افزایش می دهد و به آنها کمک می کند تا اجتماعی شوند.
علاوه بر این مزایا، می توان از این نوع اسباب بازی ها برای مقاصد آموزشی استفاده کرد.
این اسباب‌بازی‌ها معلمان را قادر می‌سازند تا زمانی که ماهیت این اسباب‌بازی‌ها را در فرآیند آموزشی درک کنند و بتوانند اسباب‌بازی‌های سنتی را متعادل کنند، از قابلیت‌های افزایش‌یافته‌ای که در آنها گنجانده‌اند استفاده کنند.
به عنوان مثال، از چنین اسباب بازی های “علمی” برای آموزش فیزیک، شیمی و زیست شناسی استفاده می شد.
در نهایت، اسباب بازی های هوشمند در آموزش برای تقویت مهارت های اجتماعی کودکان دارای ناتوانی ذهنی استفاده می شود.
مطالعات متعددی در مورد ادغام فناوری در اشیاء و اسباب‌بازی‌های در نظر گرفته شده برای کودکان خردسال و دبستانی انجام شده است.
معمولاً از اسباب بازی هایی مانند موارد ذکر شده در بالا می توان برای اهداف مختلفی مانند سرگرمی، اجتماعی شدن، آموزش و … استفاده کرد.
اسباب‌بازی‌های هوشمندی که به‌عنوان ابزار داستان‌گویی دیجیتالی برای ثبت ایده‌های کودکان از طریق فرآیندهای بازیگوشی استفاده می‌شوند، علاقه تحقیقاتی زیادی را به همراه دارند.
یکی از اولین نمونه های معرفی شده از اسباب بازی های هوشمند Rosebud بود.
Rosebud رابطی است که روایت‌های دیجیتال را از طریق تعامل کودکان با اشیاء فیزیکی مختلف که از نظر فناوری پیشرفته‌تر شده است استخراج میکند و آنها را قادر می‌سازد تا ایده‌های خود را بنویسند، اصلاح کنند و به اشتراک بگذارند.
به طور مشابه، در آزمایشگاه چندرسانه‌ای MIT، ریوکای و کسل در سال 1999 StoryMat، یک سیستم داستان‌گویی دیجیتالی مشترک را توسعه دادند.
StoryMat ضبط صداها و حرکات کودکان را امکان پذیر می کند.
ارزیابی این اسباب بازی نشان داد که کودکان در مقایسه با زمانی که از اسباب بازی های سنتی استفاده می کردند، داستان های تخیلی بیشتری تولید می کردند.
Dolltalk رابطی است که کودکان را تشویق می کند تا داستان های شخصی خود را بسازند.
