مدیریت قاعدگی به عنوان مانعی برای تحصیل دختران در شرایط کم درآمد مطرح شده است. مداخلات پیشنهادی و آزمایشی شده است، اما ماهیت نوظهور این میدان به این معنی است که شواهد محدودی برای درک مسیرهای تأثیر آنها در دسترس است.
این مطالعه تجربیات دختران مدرسه‌ای از قاعدگی در روستاهای اوگاندا را در پایان یک کارآزمایی کنترل‌شده آموزش بلوغ و تهیه نوار بهداشتی برای روشن کردن مسیرهای تأثیر در مداخلات توصیف و مقایسه میکند.
همزمان با مجموعه نهایی بررسی‌های کمی، مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته با دختران دانش‌آموزی که در آزمایش قاعدگی و چرخه فقر شرکت کردند، انجام شد. یک رویکرد چارچوب و تجزیه و تحلیل موردی متقاطع برای توصیف و مقایسه تجربیات 27 دختر در حال قاعدگی در چهار شرایط مداخله استفاده شد. آموزش، نوار بهداشتی قابل استفاده مجدد، آموزش با نوار بهداشتی بالدار بزرگ قابل استفاده مجدد و کنترل.
موضوعات عبارتند از: بهداشت قاعدگی، کثیفی، تحریک و عفونت، تجربه فیزیکی، آگاهی از قاعدگی، عوامل روانی، اجتماعی و فرهنگی و حمایت دیگران. کسانی که پدهای قابل استفاده مجدد را دریافت کردند، بهبودهایی را در راحتی و قابلیت اطمینان تجربه کردند.
این منجر به کاهش ترس در مورد کثیف شدن لباس و غیبت از مدرسه شد. سایر چالش های بهداشت قاعدگی مانند شستشو، خشک کردن و حفظ حریم خصوصی برجسته باقی ماندند. آموزش بلوغ اعتماد به نفس دختران را برای بحث در مورد قاعدگی بهبود بخشید و باعث حمایت بیشتر معلمان و همسالان شد.
یافته ها پیامدهای مهمی برای توسعه و ارزیابی مداخلات آتی دارند. نتایج نشان می‌دهد که ارائه جاذب‌های قاعدگی یک مانع اصلی برای سلامت قاعدگی را برطرف میکند، اما مداخلاتی که نیازهای گسترده‌تری مانند حفظ حریم خصوصی را برطرف می‌کنند ممکن است اثربخشی را بهبود بخشد.
جلسات آموزش بلوغ باید توجه به آگاهی بدن را افزایش دهد و شامل استراتژی هایی برای رسیدگی به طیف وسیع تری از چالش های عملی قاعدگی، از جمله مدیریت درد باشد. مصاحبه ها احتمالاتی را برای بهبود نظرسنجی های کمی در تحقیقات آتی نشان داد.
