از سویا برای دان مرغ به عنوان کود استفاده نمایید

در رفع کمبود پروتئین گیاهی، استفاده از فرآورده های جانبی صنعت روغن (کنجاله فندق، کنجاله آفتابگردان، کنجاله پنبه دانه، کنجاله گلرنگ، کنجاله گلوتن ذرت) مناسب با الگوی تولید سبزیجات کشورمان مطرح می شود.

فن آوری های خوراکی که استفاده از یونجه (آرد یونجه) و محصولات جانبی صنایع لبنی (آب پنیر یا پودر) را به عنوان خوراک طیور و برای تهیه ی سویا برای دان مرغ به وفور به کار می برند.

در مقایسه با کنجاله سویا، نخود فرنگی دارای پروتئین کم (NRC، 2001) و محتوای نشاسته بالایی است (4). پروتئین خام در کنجاله سویا بین 45-55 درصد است.

پروتئین خام نخود فرنگی 25.1 درصد است. سطوح ADF (9.1٪) و NDF در نخود (18.5٪) بیشتر از کنجاله سویا (6.1٪ و 10.0٪) است. محتوای انرژی متابولیک این دو ماده غذایی یکسان است (3.42 Mcal/kg).

سطح کلسیم و فسفر در نخود فرنگی 0.12% و 0.46% و در کنجاله سویا 0.38% و 0.78% است (5). در مطالعه ای که به بررسی اثر نخود بر روی مرغ های چند لایه (6) انجام شد، مشخص شد که افزودن بیش از 500 گرم به ازای هر کیلوگرم نخود به خوراک مخلوط به جای کنجاله سویا بر عملکرد روزانه و وزن تخم مرغ تأثیری ندارد، اما افزایش مصرف خوراک؛ در عین حال اظهار داشتند که این ماده تاثیری بر معیارهای کیفی تخم مرغ ندارد.

اما در بین دانه های حبوبات، مشاهده شد که نخود دارای بالاترین سطح آمینو اسیدهای ترئونین، آرژنین و فنیل آلانین است. هم از نظر آمینواسیدهای موجود در ساختار و هم از نظر نسبت نشاسته بالا می توان با حذف عوامل ضد تغذیه به عنوان منبع انرژی و پروتئین استفاده کرد.

میزان پروتئین موجود در جلبک ها از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است. به عنوان مثال، در اسپیرولینا، یک ریزجلبک، این نسبت در ماده خشک 70 درصد بود، در حالی که در جلبک قرمز 30-40 درصد، در جلبک سبز 20 درصد و در جلبک قهوه ای 10-11 درصد بود. محتوای روغن جلبک کم است و بین 1-5٪ متغیر است. با این حال، اسیدهای چرب ضروری موجود در آن بسیار بیشتر از سایر گیاهان زمینی است.