گوپالان به سه مانع برای اتخاذ شیوه های بهداشت قاعدگی در هند اشاره می کند: عدم آگاهی در مورد قاعدگی، عدم پذیرش در مورد دوره قاعدگی و عدم دسترسی به محصولات بهداشتی با کیفیت.
گزارش‌های متاآنالیز 138 مطالعه نشان داد که حدود نیمی از دختران نوجوان در هند از علل شروع قاعدگی آگاه نبودند و تنها یک چهارم از آنها منبع خونریزی را درک می‌کردند. یک مطالعه بزرگ در هند نشان داد که 70 درصد از زنان هزینه را مانع اصلی عدم استفاده از نوار بهداشتی می‌دانند.
از دیگر دلایل عدم استفاده از نوار بهداشتی بالدار بزرگ، مشکلات دفع نوار بهداشتی استفاده شده بود. جدای از عوامل در سطح فردی، اقدامات بهداشتی قاعدگی مانند دور انداختن محصولات قاعدگی استفاده شده و بحث در مورد بهداشت قاعدگی نیز تحت تأثیر برخی ویژگی های جامعه مانند تابوهای فرهنگی است.
هدف این مقاله بررسی عوامل مرتبط با استفاده از نوار بهداشتی در بین دختران نوجوان در اوتار پرادش و بیهار بود. مطالعات موجود در مورد شیوه های بهداشت قاعدگی در میان دختران نوجوان در هند بر اساس داده های سطح خرد از جیب های مختلف کشور است و تأثیر ویژگی های جامعه را بر استفاده از نوار بهداشتی در نظر نمی گیرد.
ویژگی های سطح جامعه صرفاً نشان دهنده توزیع منابع و فرصت ها در یک جمعیت نیست. آنها پویایی های اجتماعی جالب و مهمی را هدایت می کنند، که نمی توان آنها را به تنهایی با استفاده از ویژگی های فردی دریافت کرد. از این رو، سهم این مطالعه ایجاد رابطه بین ویژگی‌های سطح فردی و اجتماعی و استفاده از نوار بهداشتی در بین دختران نوجوان است.
این مطالعه از داده‌های بررسی پروژه درک زندگی نوجوانان و جوانان استفاده کرد که در دو ایالت هند، “اوتار پرادش و بیهار” در سال 2016 توسط شورای جمعیت تحت هدایت وزارت بهداشت و رفاه خانواده، دولت انجام شد.
هند این نظرسنجی اطلاعات دقیقی را در مورد خانواده، رسانه، محیط اجتماعی، دارایی های به دست آمده در نوجوانی و کیفیت انتقال به شاخص های بزرگسالی جوان جمع آوری کرد. حجم نمونه اوتار پرادش و بیهار به ترتیب 10350 و 10350 نوجوان 10 تا 19 ساله بود.
UDAYA برای ارائه برآوردهایی برای کل ایالت و همچنین برای مناطق شهری و روستایی ایالت برای هر یک از پنج دسته از پاسخ دهندگان، یعنی پسران جوان 10-14 سال، پسران بزرگتر 15-19 سال، طراحی شده است. دختران جوان 10 تا 14 سال، دختران مجرد 15 تا 19 سال و دختران بزرگتر در سنین 15 تا 19 سال ازدواج کرده اند.
نمونه مورد نیاز برای هر زیر گروه از نوجوانان 920 پسر جوان، 2350 پسر بزرگتر، 630 دختر جوان، 3750 دختر بزرگتر و 2700 دختر متاهل در هر دو ایالت تعیین شد.
